Pojemność: 60 721

Inauguracja: 1929

Inne nazwy: Estadio Manuel Ruiz de Lopera (2000-2010) 

Czas budowy: 27.10.1944 – 1947 

Renowacje: 1958, 1971-1973, 1975, 1979, 1981-1982, 2000-2002, 2016-2017 

Projekt: SV60 Cordón & Liñán Arquitectos (1998-2017) 

Adres: Avenida Heliópolis, 41012 Sevilla, Spain 

W obecnej lokalizacji hiszpański zespół Real Betis zadomowił się w marcu 1929 roku. Wówczas obiekt nosił nazwę Estadio de Heliopolis. Liczne modernizacje spowodowały, że po dawnych trybunach pozostały wspomnienia.  Nazwa obiektu również zmieniała się parokrotnie. Po jednej z przeprowadzek klub podjął decyzję o zmianie nazwę obiektu. Jako patrona wybrano Benito Villamarina. W tym czasie obiekt miał dwie trybuny i dopiero rok 1959 rok przyniósł budowę sektorów za bramkami na północy i południu.

Kompleksowa przebudowa ruszyła w latach 70. XX wieku. Wówczas Hiszpania miała zorganizować Mistrzostwa Świata. Od 1971 do 1982 zmieniła się konstrukcja z każdej strony boiska i na dwa mecze mundialu obiekt mieścił 47,5 tys. osób.

Pod koniec XX wieku w związku z podniesieniem wymogów dla stadionów przez UEFA i krajową federację, podjęto decyzje o zburzeniu starego obiektu i budowie nowego od podstaw. W planach była budowa stadionu z trójpoziomowymi trybunami wokół całego boiska, ale ani całych trybun, ani zadaszenia, długo nie udało się wybudować. Realizacji doczekało się wybudowanie trybuny północnej i południowej. Dwie pozostałe nie zostały zrobione.

W 2000 roku, gdy klub miał mocarstwowe plany i budował najnowocześniejszy stadion w Hiszpanii obiekt otrzymał patronat ojca tego sukcesu, prezydenta Manuela Ruiza de Lopery. Jednak fiasko budowy i finansowe problemy klubu sprawiły, że w ponownym głosowaniu w 2010 roku ponownie patronem został Villamarin.

W latach 2016-2017  udało się ruszyć z budową nowej trybuny południowej. Z trzema głównymi poziomami widowni i zestawem lóż VIP-owskich inwestycja zwiększyła maksymalną frekwencje na stadionie do ponad 60 tysięcy. Stadion doczekał się więc domknięcia widowni, a także kompletnej wymiany krzesełek, oświetlenia i nagłośnienia. Inwestycja, która trwała około rok pochłonęła blisko 15 mln euro.