Roberto Carlos

Roberto Carlos swoją karierę piłkarską rozpoczął w mało znanej drużynie Uniao Sao Joao. W 1993 roku przeniósł się do  Palmeiras i z tym klubem zdobył mistrzostwo Brazylii w 1993 i 1994 roku. Na początku sezonu 1994/1995 przeniósł się do włoskiego Interu Mediolan. Jednak tego sezonu nie mógł zaliczyć do udanych. Drużyna była uznawana za głównego faworyta do Mistrzostwa Włoch jednak nawet nie zdołała toczyć zaciętej walki o to trofeum. Latem 1996 roku po obrońcę zgłosił się Real Madryt i brazylijski zawodnik przeszedł do Madrytu za 6 milionów euro. Już w momencie przejścia był uznawany za jednego z najlepszych lewych obrońców na świecie. Jego grę charakteryzowało: skuteczne wślizgi, szybkość, zwinność i umiejętność konstruowania szybkich kontr i co najważniejsze bardzo mocno potrafił uderzać z dystansu lewą nogą. Rekordowa prędkość jego strzału wyniosła aż 179 km/h.

Swoją najsłynniejszą bramkę zdobył w meczu z Francją  w 1997 roku. Kopnięta zewnętrzną częścią lewej stopy piłka minęła mur z prawej strony, a gdy wydawało się, że poleci w trybuny, skręciła nagle i ocierając się o słupek, wpadła w światło bramki.

Roberto Carlos jako zawodnik Realu Madryt zanotował największe triumfy w swojej karierze piłkarskiej. Pięć razy zostawał Mistrzem Hiszpanii, 3 razy zdobywał puchar Ligi Mistrzów. W zespole z Madrytu przez jedenaście sezonów rozegrał 584 meczów i strzelił w nich 71 goli.

W 2002 roku razem z kolegami z reprezentacji Brazylii zdobył mistrzostwo świata, a w 1998 roku wicemistrzostwo. Zdobył z kadrą także Copa America rozgrywane w 1997 i 1999 roku